In de Goede Week herdenken wij de laatste momenten van het leven van Jezus: vanaf zijn intrede in Jeruzalem op Palmzondag tot aan zijn verrijzenis op Pasen

 

De jonge kerk vierde in de eerste eeuwen het Paasfeest op één dag, maar sinds de vierde eeuw ontstond het “Paastriduüm” van de gekruisigde, begraven en verrezen Heer. Deze driedaagse begint met Witte Donderdag en eindigt met  Paaszondag. Later voegde men daar nog de intocht van Jezus in Jeruzalem aan toe, wat werd gevierd op de zondag voor Pasen (Palmzondag). Zo ontstond de Goede Week . Het voorvoegsel ‘goed’ vindt zijn oorsprong in ‘het goed’ dat aan alle mensen wordt toegezegd: het kwade, zelfs de dood krijgen nooit het laatste woord, maar hoop en leven.  Andere benamingen voor deze  week zijn ‘Stille Week’, ‘Grote Week’ of ‘Heilige Week’.

 

Op Witte Donderdag herdenken we het laatste avondmaal van Jezus en zijn

leerlingen. De benaming verwijst naar het  witte gewaad dat de priester draagt tijdens

de viering, een contrast met de andere dagen van de vasten, waarop de liturgische  kleur paars is. We herdenken  naast het laatste avondmaal  ook de voetwassing: Jezus wast de voeten van zijn leerlingen. Hiermee maakt Jezus duidelijk hoe je als christen leven moet: elkaar in liefde en waardering dienstbaar zijn.

 

Op Goede Vrijdag herdenken we  het lijden en de dood van Jezus. Jezus’ sterfdag wordt herdacht met een viering zonder volledige  eucharistie. We beluisteren het lijdensverhaal en brengen hulde aan het kruis. Hoewel het lijden en sterven van Jezus centraal staat, spreekt de Kerk toch van 'Goede' Vrijdag, om erop te wijzen dat Jezus zichzelf heeft weggecijferd en zijn leven heeft gegeven voor anderen.

 

Op Stille Zaterdag blijft de kerk en het altaar leeg:  de rustdag  tussen dood (Goede Vrijdag) en opstanding (Pasen). ‘ s Avonds  wordt de paaswake gevierd. Deze paaswake een vierledige  structuur (1). De viering begint in het duister aan het  kerkportaal of achteraan in de kerk. Daar wordt eerst het vuur gewijd en vervolgens de paaskaars ontstoken.

(2) Daarna volgt de woorddienst met o.a. het scheppingsverhaal, het verhaal van de uittocht van het volk Israël uit Egypte en het evangelie  waar we horen dat vrouwen vaststellen dat de steen voor Jezus’ graf was weggerold. (3) We spreken daarna ons geloof uit en hernieuwen de beloften die bij ons doopsel werden uitgesproken. (4) Tenslotte vieren we eucharistie met brood en wijn.

 

Pasen is ongetwijfeld het belangrijkste feest voor een christen. De opstanding of verrijzenis van Jezus is de immers basis van ons geloof. We hebben aan de ene kant weet van de heftige en schrijnende realiteit van de dood, aan de andere kant weet van de overwinning op de dood door de opstanding van Jezus. Pasen is het feest van toekomst, hoop en leven. We weten wel dat schrijnende pijn en heftig verdriet in dit leven een realiteit zijn, maar geloven dat ze nooit het laatste woord krijgen. Het is een ‘geloven’ want bewijzen kunnen we niet, enkel maar vertrouwen in God.

Pasen is een feest: we vieren de opstanding van Jezus uit de dood. We kunnen het dus eigenlijk niet helemaal  uitleggen. We kunnen wel met kleine stappen proberen voor elkaar elke vorm van pijn, geweld en verdriet te overwinnen in het dagelijks leven.

 

De Goede Week is dus niet zomaar een week. Een week om samen te beleven in stilte en hoop. Graag nodigen we jullie dan ook uit op onze de vieringen in de Goede Week.